Podstawa wszystkiego

Myślałam ostatnio nad tym jaką jestem przyjaciółką. Nie przyszło mi to do głowy tak bez powodu, ponieważ ostatnimi czasy czuję jakbym nieco oddaliła się od bliskich mi osób. Nie jestem do końca pewna co jest tego przyczyną, ale wiem jedno- nie chcę żeby tak było. Wielu z nas zapomina o tym, jak niesamowicie ważni są w naszym życiu przyjaciele. Ludzie, którzy przynoszą nam radość, wsparcie i zrozumienie. Gotowi jesteśmy zatracić się w hurtowej ilości swoich problemów i "oczywiście-jakże-ważnych- spraw". Obecne czasy nie ułatwiają budowania trwałych relacji. Bądźmy szczerzy- to, z czym mamy obecnie do czynienia to wieczna pogoń za czymś, co tak naprawdę nie istnieje. Chcemy być szczęśliwi, a zapominamy, że to nie cel a sama droga jest tutaj najistotniejsza. Wiecie co moim zdaniem jest ważne? Ludzie. Uczucia. Śmiech. Spotkania z bliskimi. Hobby. Rozmowy, nawet te krótkie. Zwykłe życzenie miłego dnia czy spontaniczne wyznanie przyjacielowi, że za nim tęsknimy. Dlaczego o tym zapominamy? Ciągle jest coś ważnego do załatwienia. Chcemy zadzwonić, ale to może jutro, bo dzisiaj mieliśmy posprzątać w kuchni. Czy wysprzątana kuchnia wypełni waszą pustkę? Czy wysłucha narzekania, kiedy mieliście ciężki dzień? Nie jestem idealna. Ostatnio sama nie daję z siebie tyle ile powinnam... A przecież przyjaciele są jak akumulatory, które przekazują nam energię. Zawsze stawiałam przyjaźń na szczycie mojej piramidy. Wiedziałam, że życie bez przyjaciół to nie życie. A przynajmniej nie takie kolorowe i bogate. Bo przyjaciele to bogactwo. Jeśli ich macie, możecie uważać się za ludzi, którzy osiągnęli sukces. Ten wpis miał mi pomóc znaleźć odpowiedź na pytanie: Dlaczego coraz mniej czasu poświęcamy na takie rzeczy jak spotkania czy rozmowy z przyjaciółmi? Zwalam winę na coraz szybsze tempo życia, ale i na nasz rosnący egoizm. Mam wrażenie, że w XXI wieku jest coraz mniej TY, a coraz więcej JA. Ja, ja, moje problemy, moje marzenia, ja, ja i jeszcze raz ja. To, nad czym musimy popracować to również skupienie się na drugiej osobie. Kiedy zadzwonisz do przyjaciela, nie opowiadaj od razu o tym, na jakiej szalonej imprezie byłeś lub co zrobił jakiś tam Twój znajomy. Zacznij od pytania " Co u ciebie słychać? Jak Twoje samopoczucie?". Zobaczysz, że kiedy przestaniesz na chwilę myśleć wyłącznie o sobie, poczujesz się o niebo lepiej. O właśnie! Przypomniałam sobie jeszcze jedną ciekawą rzecz. Przedwczoraj przeczytałam o fantastycznym pomyśle. Niby prosty, a jednak rzadko wykorzystywany. Zawsze przed pójściem spać sprawdźcie, czy odpisaliście dzisiaj na każdy sms od bliskiej wam osoby. Jeśli nie, to odpiszcie jak najszybciej i przeproście za długi czas oczekiwania. Następnego dnia wyślijcie do przyjaciela wiadomość:" Miłego dnia! ". Tak mało a tak dużo. Pokażcie, że myślicie i dbacie o tę relację. Wiem, że nie zmienimy całego świata. Ten egoizm rozprzestrzenia się w zastraszającym tempie, ale możemy przecież zacząć od swojego najbliższego otoczenia, prawda? Napisz, zadzwoń do tego kumpla, poproś o spotkanie. Najlepiej teraz, bo w pewnym momencie może okazać się, że nie macie ze sobą o czym rozmawiać. Wasze drogi się rozeszły, a relacja która was łączyła, uległa naturalnemu rozkładowi. Powodzenia (życzę również sobie) !